از جانب ام وی رامانا و سوفی گرول

صنعت هسته ای به اصطلاح راکتورهای کوچک مدولار (SMR) را به عنوان جایگزینی برای راکتورهای بزرگ به عنوان راه حلی ممکن برای تغییرات آب و هوایی پیشنهاد می کند.

SMR ها هستند تعریف شده است مانند راکتورهای هسته ای با خروجی کمتر از 300 مگاوات برق، در مقایسه با راکتورهای معمولی 1000 تا 1500 مگاواتی.

طرفداران استدلال می کنند که ساخت SMR ها هزینه کمتری خواهد داشت و بنابراین مقرون به صرفه تر هستند.

با این حال، هنگامی که بر اساس هزینه های توان واحد ارزیابی می شود، SMR ها در واقع گران تر خواهند بود نسبت به راکتورهای بزرگ

این “شکست در مقیاس” توسط شرکت هایی که اکنون متوقف شده اند نشان داده شد پیشنهاد برای ساخت شش NuScale Power SMR (هر کدام 77 مگاوات) در آیداهو، ایالات متحده.

برآورد هزینه نهایی پروژه به ازای هر مگاوات تقریباً بود 250 درصد بیشتر از هزینه اولیه هر مگاوات نیروگاه هسته ای 2200 مگاواتی فوگتل در حال ساخت در جورجیا، ایالات متحده آمریکا.

قبلی راکتورهای کوچک ساخته شده در مناطق مختلف آمریکا نیز به دلیل غیر اقتصادی بودن بسته شد.

هزینه بالای ساخت SMR بر اساس هر مگاوات به هزینه های بالای تولید برق تبدیل می شود.

مطابق با گزارش GenCost 2023 توسط سازمان تحقیقات علمی و صنعتی مشترک المنافع استرالیا (CSIRO) و اپراتور بازار انرژی استرالیا، هزینه تخمینی تولید هر مگاوات ساعت برق از SMR حدود 400 تا 600 دلار استرالیا است.

در مقایسه، هزینه هر مگاوات ساعت برق از باد و خورشیدی PV حدود 100 دلار استرالیا است، حتی پس از محاسبه هزینه‌های مرتبط با متعادل‌سازی تنوع خروجی خورشیدی و باد.

ساخت SMR نیز با تاخیر مواجه است. KLT-40 روسی 13 سال طول کشید از شروع ساخت تا لحظه تولید برق به جای سه سال پیش بینی شده.

راکتورهای کوچک نیز در حال افزایش هستند تمام مراقبت های معمول مربوط به انرژی هسته ای، از جمله خطر تصادفات جدیبر ارتباط با گسترش سلاح های هسته ایو تولید زباله های رادیواکتیو که راه حل ثابت شده ای برای آن وجود ندارد چالش های فنی و اجتماعی.

یکی نظرسنجی 2022 تخمین می زند که جریان های مختلف زباله رادیواکتیو از SMR ها بزرگتر از جریان های زباله مربوطه از راکتورهای آب سبک موجود است.

نکته اصلی این است که طراحی های جدید راکتورها، مانند SMR ها، انرژی هسته ای را از مشکلات فراوان آن نجات نخواهد داد. هر فناوری انرژی که با چنین مشکلات و خطرات زیست محیطی مواجه باشد را نمی توان پایدار نامید.

اهمیت خود انرژی هسته ای به عنوان منبع انرژی در حال کاهش است: سهم برق جهان که توسط راکتورهای هسته ای تامین می شود کاهش یافته است. حداکثر 17.5 درصد در سال 1996 تا 9.2 درصد در سال 2022. همه نشانه ها حاکی از آن است که اگر تسریع نشود، روند ادامه خواهد یافت.

کاهش سهم جهانی انرژی هسته ای به دلیل اقتصاد ضعیف است: تولید برق با راکتورهای هسته ای است عزیز در مقایسه با سایر منابع انرژی تجدیدپذیر کم کربن و تفاوت بین این هزینه ها در حال گسترش است.

تمام رآکتورهای هسته ای ساخته شده در دهه گذشته، الگویی از هزینه و زمان را در ساخت خود نشان داده اند.

نیروگاه هسته ای Vogtle که در گرجستان ساخته می شود، شامل دو راکتور است که برای تولید تقریباً طراحی شده اند هر کدام 1100 مگاوات برقدر حال حاضر ارزش گذاری شده است به ارزش نزدیک به 35 میلیارد دلار آمریکا.

در سال 2011، زمانی که شرکت سازنده این راکتور از کمیسیون تنظیم مقررات هسته ای ایالات متحده درخواست تأیید کرد، طراحی کرد. هزینه کل 14 میلیارد دلار آمریکاو «تاریخ راه اندازی در سال 2016 و 2017» برای این دو واحد.

در فرانسه، راکتور تحت فشار 1630 مگاواتی اروپا که در فلامنویل ساخته می‌شد، در اصل 3 میلیارد یورو ارزش داشت و انتظار می‌رفت در سال 2012 راه‌اندازی شود. اما هزینه ها به حدود 13.2 میلیارد یورو افزایش یافته است و قرار است از مارس 2024 شروع به کار کند.

این افزایش هزینه ها و تاخیرها الگوی تاریخی شناسایی شده در a مطالعه منتشر شده در سال 2014: از 180 پروژه انرژی هسته ای در سراسر جهان که مورد مطالعه قرار گرفت، 175 پروژه به طور متوسط ​​117 درصد از بودجه اولیه خود فراتر رفتند و 64 درصد بیشتر از آنچه در ابتدا پیش بینی می شد طول کشید.

با این حال، پروژه های اخیر از نظر مقیاس شکاف بین انتظارات و واقعیت حتی شدیدتر هستند.

این طرح های راکتور و پروژه Hinkley Point C در حال ساخت در بریتانیا نیز الگوی تاریخی دیگری را تأیید می کند: هزینه های نیروگاه هسته ای با زمان بالا میره نه پایین. این برخلاف سایر فناوری های انرژی است، مانند انرژی خورشیدی و بادجایی که هزینه ها با تجربه به سرعت کاهش یافته است.

بحران آب و هوا ضروری است. جهان نه منابع مالی دارد و نه فرصت تجملاتی برای گسترش انرژی هسته ای. به عنوان فیزیکدان و تحلیلگر انرژی Amory Lovins استدلال کرد: «… برای محافظت از آب و هوا، باید بیشترین میزان کربن را با کمترین هزینه و در کمترین زمان ذخیره کنیم.”

گسترش انرژی هسته ای فقط مشکل آب و هوا را بدتر می کند.

پولی که در انرژی هسته‌ای سرمایه‌گذاری می‌شود، اگر در انرژی‌های تجدیدپذیر سرمایه‌گذاری شود، دی‌اکسید کربن بسیار بیشتری را ذخیره می‌کند.

و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از سرمایه گذاری در انرژی های تجدیدپذیر بسیار سریعتر خواهد بود.

ام وی رامانا کرسی سایمونز در خلع سلاح، امنیت جهانی و انسانی و استاد دانشگاه است دانشکده سیاست عمومی و امور جهانی، در دانشگاه بریتیش کلمبیا در ونکوور، کانادا. او نویسنده است قدرت وعده: کاوش در انرژی هسته ای در هند (کتاب های پنگوئن، 2012) و انرژی هسته ای راه حل نیست: حماقت انرژی هسته ای در عصر تغییرات آب و هوایی (برگرفته از کتاب Verso).

سوفی گرول دارای مدرک کارشناسی ارشد در دانشکده سیاست عمومی و امور جهانی، در دانشگاه بریتیش کلمبیا در ونکوور، کانادا، در حال مطالعه سیاست عمومی و امور جهانی است. تمرکز او بر سیاست های زیست محیطی، منابع انرژی کم کربن و گفتمان های انتقال به صفر است.

در ابتدا در زیر پست شده است عوام خلاق از جانب اطلاعات 360™.